Tadeusz Kulisiewicz

Grafik, rysownik. Urodził się 13 listopada 1899 w Kaliszu, gdzie obecnie w Muzeum Okręgowym znajduje się większa część jego spuścizny, zmarł w roku 1988 w Warszawie.

Ukończył II Liceum Ogólnokształcące im. T.Kościuszki w Kaliszu. Studia artystyczne odbył w Państwowej Szkole Sztuk Dekoracyjnych w Poznaniu (1922-1923) i w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1923-1929) w pracowniach profesorów Miłosza i Mieczysława Kotarbińskich oraz Władysława Skoczylasa. Od 1926 roku należał do Stowarzyszenia Artystów Grafików Ryt. W latach 1933-1939 prowadził kursy rysunku w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych w pracowni Mieczysława Kotarbińskiego. Od 1946 roku był profesorem ASP w Warszawie. W 1955 roku został członkiem-korespondentem Akademii Sztuk Pięknych w Berlinie, a w 1965 roku otrzymał honorowe członkostwo Akademii Sztuk Pięknych we Florencji. Indywidualne wystawy prac artysty prezentowane były w licznych krajach Europy, Azji i obu Ameryk. Tadeusz Kulisiewicz był laureatem wielu prestiżowych nagród, m.in. otrzymał srebrny medal na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu w 1919 roku, I nagrodę na I Międzynarodowej Wystawie Drzeworytów w Warszawie w 1933 roku, nagrodę UNESCO na 27. Międzynarodowym Biennale Sztuki w Wenecji w 1954 roku, nagrodę państwową I stopnia za całokształt twórczości w 1955 roku, Grand Prix na VI Międzynarodowym Biennale Sztuki Współczesnej w Sao Paulo w 1961, złoty medal na II Międzynarodowym Biennale Grafiki we Florencji w 1970 roku. Artysta odbył wiele podróży artystycznych, m.in. do Belgii, Brazylii, Chin, Francji, Holandii, Indii, Meksyku, Niemiec, Włoch, ZSRR. Podróże te odegrały ważną rolę w jego twórczości, zaowocowały bowiem licznych cyklami rysunkowymi, które stanowiły artystyczną refleksję na temat poznawanych kultur, miejsc i ludzi.