Andrzej Jan Wróblewski

ur. 1934 w Warszawie

syn konstruktora i działacza niepodległościowego (POW), Polikarpa Wróblewskiego. Dizajner/projektant, edukator, artysta plastyk. Jeden z współtwórców i pierwszy dziekan Wydziału Wzornictwa Przemysłowego ASP w Warszawie. W latach 1983 – 88 rektor ASP w Warszawie. Od 1988 w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie. W 2001 przeszedł na emeryturę, jako profesor emeritus Uniwersytetu Illinois i przeniósł się do Vancouveru w Kanadzie.

A.J. Wróblewski ukończył Wydział Rzeźby na warszawskiej ASP, gdzie uzyskał magisterium w 1959. W tym samym roku otrzymał stypendium rządu włoskiego i wyjechał na kilkumiesięczny staż artystyczny do Włoch. Po powrocie do Polski związał się zawodowo ze swoją macierzystą Alma Mater. Od tamtych lat też zaczęła się jego ścisła współpraca z zagadnieniami związanymi z wzornictwem przemysłowym, architekturą wnętrz, co w konsekwencji doprowadziło go do wykrystalizowania specjalizacji i rozumienia tematu zwanego dziś ‘dizajn”. W latach ówczesnych współpracował blisko ze starszymi kolegami, znawcami przedmiotu: prof. Lechem Tomaszewskim i prof. Jerzym Sołtanem (Zakłady Artystyczno-Badawcze). Po kolejnym pobycie za granicą (stypendium Fundacji Forda w USA w 1962) Wróblewskiemu powierzono obowiązki prowadzenia wykładów w Katedrze Wzornictwa Przemysłowego ASP. Była to pierwsza w Polsce katedra poświęcona osobno temu tematowi studiów i badań. W tym samym czasie powołano w krakowskiej ASP Studium i Katedrę Form Przemysłowych. Prace nad powstaniem niezależnego pełnego wydziału wzornictwa przemysłowego wypełniły następne lata działalności Wróblewskiego na uczelni warszawskiej. Służyły temu m.in. spotkania tzw. „trójki” czyli Lecha Tomaszewskiego, Jerzego Sołtana i Andrzeja Wróblewskiego. Ukoronowaniem tych wysiłków było powstanie niezależnego Wydziału Wzornictwa Przemysłowego ASP w Warszawie w 1972. Pierwszym dziekanem Wydziału został jego główny bodaj orędownik, Andrzej J. Wróblewski. W 1983 otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, a pięć lat później – profesora zwyczajnego. W 1984 Wróblewski wybrany został rektorem Akademii, którą to funkcję pełnił do 1987. Kadencja rektora Wróblewskiego charakteryzowała się porządkowaniem spraw finansowo-gospodarczych po ciężkich latach stanu wojennego oraz modernizacją samych wydziałów, jak i administracji uczelni. Osiągnięciem było też odzyskanie budynków ASP na Wybrzeżu Kościuszkowskim i otwarcie Muzeum ASP. Wróblewski położył duży nacisk na kontakty zagraniczne uczelni. Ukończył też prowadzone pod jego kierownictwem prace nad projektem Statutu Akademii, który został zatwierdzony przez Senat ASP w 1984.

Od 1988 pracował na Uniwersytecie Illinois w Urbana –Champaign w USA. Od 1990 prowadził na tej uczelni Program Wzornictwa Przemysłowego. Efektem jego reform tego Programu było przyznanie zaszczytnej pierwszej lokaty w rankingu Gourmana. W tym samym czasie prowadził gościnne wykłady na Uniwersytecie Kolumbii Brytyjskiej w Vancouverze i w Instytucie Sztuki i Dizajnu im. Emily Carr w Vancouverze w Kanadzie. Od 2001 przeszedł na emeryturę w stopniu Profesora Emeritusa i zamieszkał w Vancouverze. Andrzej J. Wróblewski w działalności artystycznej zajmuje się rzeźbą, tkaniną artystyczną, sztuką komputerową, fotografią, grafiką i filmem. Jego prace znaleźć można w Museum of Modern Art w Nowym Jorku, Muzeum Narodowym w Warszawie, Muzeum Sztuki w Łodzi i prywatnych kolekcjach. W 1998 napisał i opublikował komputerowy podręcznik dla projektantów. Jest autorem publikacji o kulturalnych aspektach dizajnu i semantyce kształtu. Od 2007 jest wspólnie z żoną, historykiem sztuki Ireną Wróblewską, członkiem redakcji wydawanego w Kanadzie rocznika twórczości polskiej „Strumień„. Córka Andrzeja Wróblewskiego, Anna M. Kindler, jest prorektorem Uniwersytetu Brytyjskiej Kolumbii w Vancouverze i znanym fotografem artystycznym.